วันจันทร์, ตุลาคม ๒๒, ๒๕๕๐

ปั่นจักรยานเที่ยวกับลูก ตอนที่ 1

สังคมยุโรปนั้น วันหยุดหน้าที่เลี้ยงลูกจะเป็นของผู้ชายโดยสมบูรณ์ ภาพที่เห็นได้บ่อย ๆ ก็คือ
มีผู้ชายเข็นรถเข็นเดินทำหน้าเซ็ง ๆ ตามสวนสาธารณะ บางครอบครัวฝ่ายหญิงก็จะตามมาด้วย
ครอบครัวเราค่อนข้างโชคดีที่ถึงแม้ผมจะเป็นคนไทยแต่ก็ยอมรับแนวคิดนี้ วันหยุดไหนอากาศ
ดีและไม่ขี้เกียจ จะต้องถูกขอร้องหรือไม่ก็ไปด้วยใจสมัครพาเจ้านีรไปเที่ยว และกิจกรรมใหม่
ที่เรา - ผมกับเจ้านีร - ทำกันในวันอาทิตย์ที่อากาศดีก็คือปั่นจักรยานเที่ยว

เป็นที่รู้กันอยู่ว่าการปั่นจักรยานนั้น เครื่องเคียงและตัวจักรยานมีราคาค่างวดแพงเอาการ แต่
ด้วยความโชคดีเราได้จักรยานที่มีราคาประมาณ 300 ยูโร มาฟรี ๆ จากพี่สุหนึ่งในบรรดาแม่ยก
ของน้องนีร นอกจากนั้นเราได้หมวกกันน็อคอสุดหรูของน้องนีรจากย่าเยอรมัน สิ่งที่เราต้องซื้อ
เพิ่มก็ที่สูบลมอย่างดีและที่นั่งสำหรับเจ้าน้องนีร (อันนี้ซื้ออันที่ผ่านมาตรฐานและถูกที่สุด)
ในอนาคตเราจะได้ไฟหน้าหลังจากป๋าไปป์ไว้สำหรับฤดูหนาวที่ใกล้เข้ามาแล้ว (นี่มันเดือน
ตุลาคมมันฤดูใบไม้ร่วงนะแต่เมื่อเช้าน้ำแข็งเกาะหลังคารถแล้ว) เป็นอันว่างบลงทุนเฉพาะเรา
ก็ประมาณสี่สิบห้ายูโร

อาทิตย์ก่อนได้ชิมลางปั่นจักรยานมาแล้วหนึ่งรอบ รอบนั้นผมพาเจ้านีรไปเตะฟุตบอล (มีแวว)
ที่สนามเด็กเล่นไกลออกไปจากบ้านเราประมาณครึ่งชั่วโมง (นับระยะขจัดแล้วสั้นมาก แต่
ทางมันขึ้นเขาลงห้วย) อาทิตย์นี้เลยเปลี่ยนเส้นทางไปทางบ้านพี่เนาว์แทน เป้าหมายคือไป
ถ่ายรูปใบไม้เปลี่ยนสี ปรากฎว่าที่หน้าบ้าน (มหาวิทยาลัย) นั้นสวยสุดแล้ว เลยไม่ได้ถ่ายรูป
ซักรูป หลังจากนั้นพอปั่นได้ซักชั่วโมง (บอกเยอะ ๆ ไว้ก่อน) ผมก็เหนื่อยมาก เลยชวนเจ้านีร
ซึ่งตอนนี้ร้องเพลงจนคอแห้งไปแล้วแวะให้พ่อพักที่สนามเด็กเล่นแห่งหนึ่ง

จุดเด่นของสนามเด็กเล่นแห่งนี้คือมีบันไดให้หมาได้ไต่ ซึ่งเป็นอุปสรรคขวางกั้นระหว่างเด็กกับ
กระดานลื่นกว่าจะได้ลื่นก็ต้องเดินไกลทีเดียว

แล้วก็ได้ลื่นสมใจ

แล้วก็ได้ลื่นสมใจ

อากาศในฤดูใบไม้ร่วง (ย้ำ) ปีนี้ค่อนข้างหนาวมาก CNN ยุโรปบอกแล้วว่ามาเร็วและอยู่นาน
แน่นอน

หลังจากพ่อหายเหนื่อย ผมก็ชวนเจ้านีรไปต่อ ซึ่งท่านก็ยอมไปโดยดีเป็นนิสัยปกติของนีรที่
ถ้าถูกทำให้พอใจแล้วก็จะยอมปฏิบัติตามคำขออย่างดี ผมปั่นจักรยานที่มีเจ้านีรและข้าวของ
ที่มีน้ำหนักรวมกันร่วมยี่สิบกิโลขึ้นเขาลงเนินอยู่หลายเนิน เข็นบ้างจูงบ้างตามแต่กำลังของ
คนวัยสามสิบห้าจะอำนวย จนผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมงเราก็เจอสนามเด็กเล่นอีกแห่งหนึ่งซึ่งมีจุด
น่าสนใจคือเรือ

เรือลำนี้เป็นที่น่าสนใจของเจ้านีรอย่างมาก

นอกจากเรือสวยแล้วยังมีชิงช้าน่านั่ง

แถมยังมีสาวให้ดูอีก

หลังจากเหล่สาวจนเป็นที่พอใจของลูกแล้ว พ่อก็พาลูกกลับบ้าน ก็เป็นอันจบบ่ายวันอาทิตย์อันสวย
งามของครอบครัวเราอีกหนึ่งอาทิตย์

ไม่มีความคิดเห็น: