สับสน

มีคนหนึ่งพูดว่า

น่าสนใจมากว่าระหว่าง “ตรวจสอบเข้มข้นจนทำอะไรไม่ได้” กับ
“ไม่ตรวจสอบอะไรเลยจนโกงกิน” สังคมไทยจะหาจุดสมดุลย์ได้
ตรงไหน และอย่างไร

ผมว่าผู้พูดต้องสับสนอะไรบางอย่างแล้วครับ เป็นไปได้อย่างไรกับคำพูดแรกคือ “ตรวจสอบ
เข้มจนทำอะไรไม่ได้” มันจะเกี่ยวกันได้อย่างไร ตรวจสอบเข้มยิ่งต้องทำอะไรได้ถนัดมือถ้า
บริสุทธิ์ใจ 

ข้อเสียของระบบตรวจเข้มคือการไม่มีผู้ตรวจสอบผู้ตรวจสอบนั่นเอง ปัจจุบันผมเองไม่เข้าใจ
เรื่องกฎหมายของการหมิ่นศาล เป็นไปได้อย่างไรที่ศาลจะตัดสินโดยไม่มีผิดพลาด  ถ้าดูตาม
นี้แล้วผู้พิพากษาอาจจะเป็นอาชีพเดียวที่ให้คุณให้โทษคนอื่นได้โดยไม่ผิด ไม่มีใครสามารถ
ฟ้องร้องได้ อย่างดีก็ยื่นคำร้องต่อศาลที่สูงขึ้นไป ใครรู้ช่วยตอบด้วย