วันจันทร์, กันยายน ๒๒, ๒๕๕๑

ชอบ

ผมเขียนไปหลายทีแล้วว่า คนไทยจำนวนหนึ่งหวังดีแต่คิดไม่ครบ คือเราแหกปากว่า “คนเลวออกไป ให้คนดีปกครองบ้านเมือง” แล้วกลับไปเล่นวินนิ่งกันต่อ โดยหวังว่า “คนดี” มันจะโผล่ออกมาจากสุญญากาศ ออกเป็นตัวเป็นๆ แล้วบริหารบ้านเมืองได้ทันทีเหมือนต้มบะหมี่

ชอบ ๆ  ต่อให้อีกนิด

เมื่อวานอ่านซ้อเจ็ดปะ …

ผมบอกแล้ว ว่ามีแต่คนเลว ๆ เท่านั้นที่แหกปากเรียกร้องหาคนดี เสร็จแล้วก็ด่าคนอื่นว่าเลวเพื่อให้ตัวเองดีขึ้นมา ส่วนวิธีการรักษา
ความดีก็คือ ชมเพื่อน ปกป้องคนรู้จัก ยกย่องคนที่เพื่อนว่าดี ด่าคนที่เพื่อนว่าเลว ก็เท่านั้น

เลิกด่าคนเลว แต่มาบอกซิว่า ตัวเองดีกว่าคนอื่นอย่างไร อย่าด่าคนเลวเลยถ้าตัวเองเลวกว่า ศีลห้ามีห้าข้อ ต้องเลวกว่าความเลวใด ๆ ทั้งหมด
ไม่มีความเลวใดเลวกว่าการผิดศีลห้าอีกแล้ว

ผมบอกได้เลยนะ ไอ้คนเลว ๆ ที่ต้องไปประชุมทุกวัน วันละสองเที่ยวสามที่ ประชุมถึงตีสองแล้วตื่นเช้ามาประชุมอีกเก้าโมงเช้า ที่สำคัญ
ถ้าไอ้คนนั้นมันต้องตัดสินใจอะไรวันหละหลาย ๆ เรื่อง ผมก็ยอมให้คนเลวคนนั้นบริหารผมได้นะ เพราะผมยังห่างชั้น

ไม่มีความคิดเห็น: