ความแตกต่างของผู้คนในประเทศที่เจริญแล้วกับประเทศที่ยัง

นักศึกษาแทบทุกระดับในประเทศที่เจริญแล้ว จะทำหน้าเบื่อทันทีที่เราพยายามจะอธิบายแบบละเอียด
ซึ่งตรงกันข้ามกับเด็กไทยหรือคนจากประเทศที่กำลังพัฒนา

เพื่อนจากต่างทวีปมักมีคำถามให้ผมตอบเสมอ พวกที่มาจากประเทศที่เจริญแล้วมักจะอธิบายปัญหา
แบบละเอียดจนน่าเบื่อ แล้วก็พยายามเสนอแนวคิดว่าเขาได้พยายามแก้แล้วด้วยวิธีนี้ นั้น ในขณะที่อีก
กลุ่มจะมาถามโดยขึ้นประโยคว่า “ฉันต้องการอย่างนี้จะทำอย่างไร”

กลุ่มหลังเนี่ยต้องการเฉพาะคำตอบที่จะสอนวิธีการทำ แต่พอบอกว่ามีคู่มือหน้านั้น หรือแนวคิดเบื้องต้น
ในการแก้ปัญหาแบบเป็นระบบ พวกนี้ก็จะส่ายหัวไม่รับฟัง ไม่สนใจ ส่วนกลุ่มแรกนั้นถ้าเราบอกว่าในคู่มือ
หน้านี้ พวกนี้จะบอกว่าโอเคไม่ต้องบอกแล้วเดี๋ยวฉันไปอ่านเอง หรือไม่ก็บอกว่าวิธีนั้นเหรอ ฉันทำแล้ว
ไม่ค่อยชอบ จากนั้นก็เปิดประเด็นปัญหาใหม่ ทำให้เราได้ไอเดียต่อยอดขึ้นมา

พื้นฐานความรู้เหล่านี้มันจะฝังลงในหัวของผู้คน ทำให้ผู้คนไม่จบกับปัญหาเก่า ๆ อีก แล้วมันก็จะเจิรญ